κηρόφιν

κηρόφιν (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «ἐκ τῆς ψυχῆς».

[ΕΤΥΜΟΛ. < κηρο- < κῆρ (II) + επιρρμ. κατάλ. -φι(ν) δηλωτική, μεταξύ άλλων, τής προελεύσεως].